Vrijwilligersfeest

Gisteravond had ons jaarlijks vrijwilligersfeest plaats. Eén maal per jaar proberen we onze vrijwilligers (een dertigtal mensen) een avondje in de watten te leggen als dank voor hun blijvende inzet voor onze voorziening.

Dit keer vond het feest plaats in 'De Hond in 't Kegelspel', het broodjesrestaurant alias volksspelenacademie nabij het Plein in Kortrijk. Na een lekker aperitief en broodjesbuffet konden onze vrijwilligers en hun respectievelijke wederhelften hun (gebrek aan ?) behendigheid demonstreren op de verschillende volksspelen die overal in de 'Hond' ter beschikking staan. Na anderhalf uur spelen stond een dampende koffie en een stuk taart te wachten. Ondertussen hadden we ook al kennisgemaakt met een 'Hondje' (het lekkere en lichte huisbier). Na nog wat gezellig napraten werd de avond afgerond omstreeks elf uur.

In 2005 hebben onze vrijwilligers maar liefst 1532 uur werk verricht in onze voorziening. Om even te situeren: dit is ongeveer het equivalent van een (kleine) voltijdse betrekking. Dit is 200 uur meer dan in 2004, en maar liefst 400 uur meer dan in 2003. We zijn hen dan ook bijzonder dankbaar voor hun inzet, engagement en genegenheid !

Vrijwilligers helpen ons bij de begeleiding van animatie-activiteiten, bij het openhouden van onze cafetaria, en bij de maaltijdbegeleiding van onze bewoners. Het is een doelstelling van onze voorziening om de vrijwilligerswerking (en ook het vrijwilligersbeleid in het algemeen) in 2006 verder uit te bouwen.

Sportieve week in Sint-Carolus

Rust roest. Maar niet vorige week vorige week in onze voorziening ...

Toen werd, door de kinesitherapeutes en ergotherapeutes van onze voorziening, een sportieve week georganiseerd.

Het hoofdevenement van deze sportieve week was de fietswedstrijd. Elke bewoner die wenste deel te nemen, kreeg elke dag van de week de gelegenheid om 10 minuten op onze gemotoriseerde zitfiets te rijden. Deze speciale fiets is aangepast voor minder mobiele bewoners, en kan waar nodig ook de bewoners met minder kracht in de benen ietwat meehelpen. Wie op vrijdagmiddag het grootst aantal kilometers gereden had, werd op de slotreceptie bedacht met een mooie trofee. Alle deelnemers ontvingen trouwens een medaille en een diploma.

Om u een idee te geven van hoe fit onze hoogbejaarde ouderen nog kunnen zijn: 27 bewoners deden mee aan de wedstrijd. De winnaar reed maar liefst 34 km, en alle bewoners samen haalden 497 km.

Naast de fietswedstrijd vonden er gedurende de week nog andere sportieve activiteiten plaats zoals een rolstoelparcours, een sportieve kwis, een extra gymnastieksessie, enz.

Een foto van de deelnemers aan de fietswedstrijd is te bekijken in de editie van vandaag van het Kortrijks Handelsblad.

Gemalen voeding: (on)aantrekkelijk ?

Wist u dat het percentage ouderen met dysfagie (kauw- en slikstoornissen) in een woon- en zorgcentrum schommelt tussen de 20 en de 30 % ? Met andere woorden: een klein derde van onze bewoners heeft moeilijkheden met het verorberen van gewone voeding. Voor hen moeten de maaltijden zeer fijn gesneden, gemalen, of zelfs gemixt worden. U zult begrijpen dat dit de presentatie van de maaltijd niet ten goede komt ...

Maandag gaf ik in het vormingscentrum 'Licht en Ruimte' in Roeselare voor een veertigtal geïnteresseerde keukenverantwoordelijken en diensthoofden bewonerszorg een voordracht over ons project rond 'zachte voeding'. Enkele jaren geleden startten wij immers, met de cijfers uit de eerste paragraaf in het achterhoofd, een project op rond het meer presentabel maken van gemalen voeding.

Op basis van bestaande vakliteratuur, een werkbezoek aan het Franciscusziekenhuis in Roosendaal (Nederland), en een workshop met Neil Palisser-Bossomworth (een Engelse kok die een geheel eigen bereidingswijze ontworpen heeft voor gemalen voeding), werd in samenwerking met onze chef-kok en onze ergotherapeutes een kookmethode geïmplementeerd waarbij de gemalen voeding in grote mate terug het uitzicht krijgt van de oorspronkelijke voedingscomponenten. Of: hoe we (heel vroeger) van een bruin papje in een soepkommetje, over een bord met apart gemalen voedingscomponenten uitgeschept in schepbollen, konden komen tot een realistisch ogende en smakelijk uitziende maaltijd.

Waarom al die moeite, zult u vragen. Wel, vakliteratuur wijst erop (en dit stemt overeen met de ervaringen in onze voorziening), dat bewoners die gewone gemalen voeding eten, slechts gemiddeld 30 % van de maaltijd nuttigen. Dit kan aanleiding geven tot malnutritie (ondervoeding), deshydratie (uitdroging), ... Naast deze fysieke verschijnselen, merken we ook dat een deel van de levenskwaliteit van bewoners met kauw- en slikstoornissen wordt weggenomen: de maaltijden zijn immers een belangrijk onderdeel van het dagelijks gebeuren voor onze bewoners.

Na het introduceren van deze 'zachte voeding', merken we dat bewoners opnieuw 80 tot 90 % van de maaltijden opeten, en terug met meer smaak de maaltijden verorberen. Op vandaag wordt het avondmaal voor een aantal bewoners op deze manier geserveerd. We zijn druk bezig om hetzelfde procédé toe te passen voor het middagmaal en de desserts.

Personeelsvergadering over procesmanagement

Gisteravond vond onze jaarlijkse personeelsvergadering plaats.
Naast de vele overleg- en informatiemomenten die we al hebben (die heel dikwijls gericht zijn op concrete, zorginhoudelijke zaken), proberen we minstens jaarlijks alle medewerkers samen te brengen, waarbij we als directie iets meer vertellen over belangrijke beleidsmatige zaken die actueel zijn.

Gisteren hadden we het vooral over de introductie van procesmanagement in onze voorziening. We zijn ervan overtuigd dat het goed beschrijven en documenteren van (zorg)processen in de voorziening van groot belang is. Onze zorg- en dienstverlening bestaat immers uit niets anders dan een aantal processen (denk maar aan opname, organisatie van zorg, maaltijdvoorziening, decubituspreventie, medicatiedistributie, ... om er maar enkele te noemen), waarvan het uiterst belangrijk is dat die meteen goed gebeuren.

In tegenstelling tot een productie-omgeving waar men producten met fouten kan weggooien en opnieuw beginnen, moet het in een zorgverlenende organisatie van de eerste keer juist zijn: je hebt maar één keer de kans om de opname van een bewoner goed te verzorgen, of om hem de juiste medicatie toe te dienen, enz. Onze belangrijke (zorg)processen moeten dus goed beschreven zijn, en elke medewerker moet de voor hem/haar relevante processen goed kennen.

Maar we willen een stap verder gaan (eigenlijk twee stappen verder gaan): als de processen goed beschreven en goed gekend zijn, willen we ze enerzijds nog gaan verbeteren (dit is de kwaliteitsgedachte waarbij we pogen om steeds betere zorg te verlenen), en anderzijds willen deze processen ook waarborgen. Dit betekent dat we er op elk moment zeker van willen zijn dat de zorg in de voorziening goed verloopt. En hoe kunnen we daar zeker van zijn ? Door op geregelde tijdstippen bepaalde meetpunten (of indicatoren) bij te houden, die een indicatie geven van hoe bepaalde (zorg)processen verlopen. Op die manier kunnen we proactief tewerk gaan, en voor er eventuele problemen opduiken processen bijsturen waar nodig.

Verder werd er ook nog iets verteld over het nieuwe Koninklijk Besluit met betrekking tot de zorgkundige (nog te verschijnen in het Belgisch Staatsblad), werd de bewonerstevredenheidsenquête voorgesteld die we in het najaar bij onze bewoners willen afnemen, en werd een korte stand van zaken gegeven betreffende onze verbouwingen. We sloten af met een drankje en gelegenheid tot napraten.